Koniec świata w Ameryce

Recenzja książki: Salman Rushdie, „Quichotte”

12 maja 2020

Choć trochę za wiele tu wątków i intryg rodzinnych, to obraz świata w stanie rozchwiania Rushdie pokazuje dobrze.

Rushdie w ostatnich swoich powieściach lubi przyrządzać coś na kształt gulaszu z odniesień i cytatów z innych dzieł, tak jest i w „Quichotte”, w którym w tle mamy nie tylko „Don Kichota”, ale i Pinokia, i mnóstwo innych cytatów łącznie z filmem „Bliskie spotkania trzeciego stopnia” Spielberga. Ale też Rushdie przypomina tym razem, że jest wytrawnym opowiadaczem i ta mocno zamotana historia może wciągnąć czytelnika, zwłaszcza że potoczystość opowieści oddaje dobry przekład. Oto stary, uzależniony od telewizji Don Quichotte rusza w podróż ze swoim wymyślonym synem Sanczem, by dotrzeć do ukochanej, czyli telewizyjnej gwiazdy Salmy.

Salman Rushdie, Quichotte, przeł. Jerzy Kozłowski, Rebis, Poznań 2020, s. 416

Polityka 20.2020 (3261) z dnia 12.05.2020; Afisz. Premiery; s. 66

Oryginalny tytuł tekstu: "Koniec świata w Ameryce"

Salman Rushdie

Justyna Sobolewska

Krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka tygodnika „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020). Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej z Anną Dziewit-Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m. st. Warszawy, zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Mieszka w Warszawie.