Recenzja książki: Adeline Dieudonné, „Prawdziwe życie”

To kawał mrocznej i krwiożerczej prozy.

Dawno nie pojawił się na polskim rynku tak mocny zagraniczny debiut: francuska pisarka bierze na warsztat rodzinę z prowincji, mieszkańców dzielnicy klasy średniej. Ojciec, księgowy, jest jednocześnie domowym wyrafinowanym sadystą. Pielęgnuje pasję łowiecką, z egzotycznych wypraw przywozi wypchane gazele, hienę, kieł słonia. Dzieci szybko stają się również jego ofiarami. Ich osaczanie przez ojca i próby wyzwolenia z pułapki są tematem tej książki. Ponieważ autorka opowiada tu historię z perspektywy córki, widzimy, jak zmienia się jej podejście do świata, ciała i samooceny pod wpływem zderzenia z dorosłymi mężczyznami.

Adeline Dieudonné, Prawdziwe życie, przeł. Beata Geppert, Znak Literanova, Kraków, s. 205