Zbrodnia i pokuta
Recenzja książki: Cezary Łazarewicz, „Nic osobistego. Sprawa Janusza Walusia”
To książka, która nie daje spokoju. Można ją połknąć w jeden wieczór, ale trudno potem przestać o niej myśleć. 10 kwietnia 1993 r. Polak Janusz Waluś zastrzelił komunistę Chrisa Haniego, najważniejszego po Nelsonie Mandeli przywódcę czarnej większości w RPA. To jedno z najgłośniejszych zabójstw schyłku XX w. – pogrzeb Haniego na żywo relacjonowały m.in. CNN i Sky News. Wbrew intencjom mordercy i skazanego razem z nim rasistowskiego polityka zabójstwo przyspieszyło rozmontowanie systemu segregacji rasowej. Wydaje się, że to prosta historia, ale po lekturze książki-reportażu Cezarego Łazarewicza zaczynamy sobie stawiać coraz więcej pytań, a jej główny bohater nam się wymyka.
Cezary Łazarewicz, Nic osobistego. Sprawa Janusza Walusia, Sonia Draga, Katowice 2019, s. 252