Żoliborz literacki
Recenzja książki: Paweł Dunin-Wąsowicz, „Żoliborski przewodnik literacki”
Autor i wydawca tej książki w jednej osobie wyjaśnia na początku, że jej „tematem (…) nie jest prawda o pisarzach, tylko ich zmyślenia o prawdziwym Żoliborzu, co z niego i czemu najbardziej wydawało się warte przekazania w literaturze”. Znów, jak w kilku poprzednich dokonaniach pisarskich Pawła Dunina-Wąsowicza, mamy do czynienia z bardzo szczególnym potraktowaniem sztuki słowa. Jest to mianowicie baczne przyglądanie się nieoczywistym relacjom między zmyśleniem a rzeczywistością. Żoliborz bywa tu nie tylko literackim miejscem akcji, nie tylko nawet, jak w poezji lirycznej, pejzażowym refleksem stanu ducha, ale też rozmaicie interpretowanym, zależnie od tego, kto i w jaki sposób opowiada, zbiorem faktów. Historycznych, społecznych, politycznych…
Paweł Dunin-Wąsowicz, Żoliborski przewodnik literacki, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 2017, s. 176