Tak działa Mrokflokss

Recenzja książki: George Saunders, „10 grudnia. Opowiadania”

29 listopada 2016

Opowiadania są dojmujące, bolesne, czasem zabawne, ale i skuteczne – bo rzeczywiście sprawiają, że rozumiemy kogoś obcego, czasem dziwacznego.

Opowiadania George’a Saundersa pojawiały się po polsku przede wszystkim w antologiach, m.in. tej przygotowanej przez Zadie Smith, jego wielbicielkę. Jest jednym z najważniejszych amerykańskich nowelistów i to dobrze widać w zbiorze „10 grudnia”. Porównywano go z Raymondem Carverem, ale Saunders jest inny – portretuje nie tyle współczesną Amerykę, ile jest raczej badaczem granic człowieczeństwa. Testuje też granice literackie: wprowadza slang, język społecznych nizin, ale też zdarza się, że postać mówi własnym językiem pełnym archaizmów. Chodzi o to, by wytrącać czytelnika ze spokojnej lektury.

George Saunders, 10 grudnia. Opowiadania, przeł. Michał Kłobukowski, W.A.B., Warszawa 2016, s. 316

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.

Polityka 49.2016 (3088) z dnia 29.11.2016; Afisz. Premiery; s. 74

Oryginalny tytuł tekstu: "Tak działa Mrokflokss"

George Saunders

Justyna Sobolewska

Krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka tygodnika „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020). Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej z Anną Dziewit-Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m. st. Warszawy, zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Mieszka w Warszawie.