Recenzja serialu: „Diuna: Proroctwo”, scen. Alison Schapker

Kolejna próba zbudowania franczyzy przez Warner Bros., tym razem podstawą jest „Diuna” Franka Herberta – w ramach tego uniwersum SF powstały dwa filmy Denisa Villeneuve’a, a teraz dołącza serial.

Kolejna próba zbudowania franczyzy przez Warner Bros., tym razem podstawą jest „Diuna” Franka Herberta – w ramach tego uniwersum SF powstały dwa filmy Denisa Villeneuve’a, a teraz dołącza serial. Inspiracją (luźną) jest jedna z powieści syna autora „Diuny” Briana Herberta i Kevina J. Andersona „Zgromadzenie żeńskie z Diuny”. Akcja dzieje się 10 tys. lat przed narodzinami Paula Atrydy, centralnej postaci „Diuny”, pustynna Arrakis i znajdująca się na niej przyprawa pojawiają się głównie w opowieściach, sceneria „Proroctwa”, jej temat i klimat są inne, choć, jak w „Rodzie smoka”, spotykamy tu znane z oryginału nazwiska przodków wiodących rodów.

Diuna: Proroctwo, twórczyni serii: Alison Schapker, 6 odc., Max