Moc słuchania

Recenzja filmu: „Drive My Car”, reż. Ryusuke Hamaguchi

8 marca 2022

„Drive My Car”, reż. Ryusuke Hamaguchi Gutek Film

Ryusuke Hamaguchi wdarł się tym filmem do elitarnego grona mistrzów.

W tej wielowątkowej, niespiesznej balladzie o ciężko doświadczonym aktorze i reżyserze (Hideotoshi Nishijima) dokonującym życiowego bilansu najważniejsze są słowa, za pomocą których on i spotkani przez niego ludzie próbują wyjść z depresji, dotknąć swoich najgłębiej ukrytych emocji. Pogrążony w smutku i melancholii bohater (zmarła mu żona i dziecko) bardzo przypomina wujaszka Wanię, idealistę owładniętego obsesyjną myślą o zmarnowanym życiu, ze sztuki Czechowa, nad którą właśnie pracuje w teatrze w Hiroszimie.

Drive My Car, reż. Ryusuke Hamaguchi, prod. Japonia, 179 min

Polityka 11.2022 (3354) z dnia 08.03.2022; Afisz. Premiery; s. 71

Oryginalny tytuł tekstu: "Moc słuchania"

Janusz Wróblewski

Krytyk i publicysta z „Polityką” związany od 2001 r. Autor książek o tematyce filmowej. Ostatnio wydał „Reżyserów”, za którą otrzymał nagrodę ZAiKS-u im. K.T. Toeplitza. Wcześniej pracował m.in. w „Kinie”, „Życiu Warszawy”, „Machinie”. Przez wiele lat pełnił funkcję rzecznika prasowego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. kierował telewizyjnym Pegazem. Członek jury FIPRESCI m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, Toronto. W 2005 r. odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.