Życie to umieranie

Recenzja filmu: „Babyteeth”, reż. Shannon Murphy

4 sierpnia 2020

„Babyteeth”, reż. Shannon Murphy materiały prasowe

Skupienie uwagi na otoczeniu i dysfunkcyjnej rodzinie skutkuje prowokującymi pytaniami w stylu: kto tu jest bardziej chory.

Tracone bezpowrotnie dzieciństwo, nieosiągalna dojrzałość, kryzys małżeński, wszechobecny ból – tworzą w filmie zatruty krąg. Jak gdyby wszystko, w co warto wierzyć, zżerała od samego początku gangrena. Nieoczywista, pospiesznie prowadzona narracja nie pozwala się tym nieszczęściom przyjrzeć z bliska, ale i tak wzruszeń nie brakuje.

Babyteeth, reż. Shannon Murphy, prod. Australia, USA, 114 min

Polityka 32.2020 (3273) z dnia 04.08.2020; Afisz. Premiery; s. 72

Oryginalny tytuł tekstu: "Życie to umieranie"

Janusz Wróblewski

Krytyk i publicysta z „Polityką” związany od 2001 r. Autor książek o tematyce filmowej. Ostatnio wydał „Reżyserów”, za którą otrzymał nagrodę ZAiKS-u im. K.T. Toeplitza. Wcześniej pracował m.in. w „Kinie”, „Życiu Warszawy”, „Machinie”. Przez wiele lat pełnił funkcję rzecznika prasowego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. kierował telewizyjnym Pegazem. Członek jury FIPRESCI m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, Toronto. W 2005 r. odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.