Rodowe porachunki

Recenzja filmu: „Sny wędrownych ptaków”, reż. Cristina Gallego, Ciro Guerra

15 stycznia 2019

Film Gallego i Guerry jest konkurentem m.in. polskiej „Zimnej wojny” do oscarowych nominacji. Against Gravity / materiały prasowe

Napięcie rośnie jak w thrillerze, a nakręcająca się spirala wydarzeń wzmacnia tylko końcowe katharsis.

Jeden z najoryginalniejszych filmów sezonu. Połączenie „Ojca chrzestnego” i sensacyjnych dramatów o handlu narkotykami z mitologiczno-etnograficzną wyprawą w głąb plemiennego świata wartości oraz pradawnych obyczajów. W „Snach wędrownych ptaków” najmocniej działa magia. Obrazy przypominają pierwotne zaklęcia. Indianie Wayúu, przedstawiciele największego rdzennego ludu Kolumbii, poruszają się jak w transie, a do widza, poza zniewalającym pięknem abstrakcyjnych gestów, niewiele dociera.

Sny wędrownych ptaków (Pájaros de verano), reż. Cristina Gallego, Ciro Guerra, prod. Kolumbia, Meksyk, Niemcy, 2018, 125 min

Polityka 3.2019 (3194) z dnia 15.01.2019; Afisz. Premiery; s. 71

Oryginalny tytuł tekstu: "Rodowe porachunki"

Janusz Wróblewski

Krytyk i publicysta z „Polityką” związany od 2001 r. Autor książek o tematyce filmowej. Ostatnio wydał „Reżyserów”, za którą otrzymał nagrodę ZAiKS-u im. K.T. Toeplitza. Wcześniej pracował m.in. w „Kinie”, „Życiu Warszawy”, „Machinie”. Przez wiele lat pełnił funkcję rzecznika prasowego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. kierował telewizyjnym Pegazem. Członek jury FIPRESCI m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, Toronto. W 2005 r. odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.