Scena
10 najlepszych spektakli roku według „Polityki”. Delikatne, brawurowe, zaskakujące
10. Teatr TV. Różnorodny i inteligentnie komentujący rzeczywistość stał się najszybciej podnoszącą się z zapaści epoki rządów PiS częścią publicznych mediów.
9. Nasze czasy, reż. Weronika Szczawińska, Teatr Dramatyczny w Warszawie. Rozpisana na pięcioro aktorów w różnym wieku, osobista i do osobistych przemyśleń prowokująca, a jednocześnie uniwersalna opowieść o... życiu.
8. Historia Henryka IV, reż. Ivan Alexandre, Teatr Polski w Warszawie. Historia Anglii niczym „Gra o tron”, bitwa na wyzwiska niczym raperskie dissy, czyli trzyipółgodzinna epopeja słowem Szekspira w brawurowym przekładzie Piotra Kamińskiego.
7. Trylogia „Very”, autorstwa duetu Gruba i Głupia. Po sukcesie „Very Funny” Patrycja Kowańska i Dominika Knapik poszły za ciosem, a w ich fraszkach performatywnych o freelancerkach na prekaryjnym rynku rozpoznało się nie tylko środowisko teatralne.
6. Jesień, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Polski w Podziemiu we Wrocławiu. Oparty na powieści Ali Smith spektakl wpisuje się w dzisiejsze polskie podziały i politykę, ale jego największą siłą są jednostkowe historie i delikatność.
5. Ocalone, tekst Piotr Rowicki, reż. Maja Kleczewska, Dom Spotkań z Historią w Warszawie. Nowy monodram Agnieszki Przepiórskiej to wstrząsająca relacja z wojennego piekła kobiet, głos i hołd oddane tym do niedawna milczącym i przemilczanym.
4. Threesome/Trzy, koncepcja, choreografia i wykonanie Wojciech Grudziński, Nowy Teatr w Warszawie. Monodram spirytystyczno-erotyczny, czyli brawurowa i poruszająca queerowa opowieść o uwolnieniu od wstydu i należnym miejscu w polskiej sztuce i historii.