Patrycja Pawlik poinformowała, że Emilian Kamiński zmarł w poniedziałek o godz. 7:30 po długiej i ciężkiej chorobie. „Zmarł przy rodzinie w swoim domu w Józefowie” – przekazała.
Teatr Narodowy, Ateneum i Kamienica
Emilian Kamiński był aktorem i reżyserem, założył Fundację Atut i Teatr Kamienica w Warszawie, którego był dyrektorem. Ma w swoim dorobku ponad setkę ról teatralnych, filmowych i musicalowych. 23 grudnia został odznaczony przez ministra kultury Piotra Glińskiego złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną ukończył z wyróżnieniem w 1975 r. Na scenie zadebiutował rolą Pawła w „Pierwszym dniu wolności” w reżyserii Tadeusza Łomnickiego w Teatrze na Woli. W kolejnych latach trafił pod artystyczną opiekę Adama Hanuszkiewicza, ówczesnego dyrektora Teatru Narodowego, gdzie grał w sztukach Fredry, Słowackiego, Mickiewicza, Kochanowskiego, Dostojewskiego, Moliera, Boccaccia i Moniuszki.
Teatr Domowy w stanie wojennym
W 1983 r. na 13 lat związał się z warszawskim Teatrem Ateneum, gdzie m.in. zadebiutował jako reżyser spektaklem „Słodkie miasto” Stephena Poliakoffa. Był pomysłodawcą i współreżyserem (z Wojciechem Młynarskim) słynnego spektaklu „Brel” według piosenek Jacques′a Brela. Występował także gościnnie w stołecznych teatrach: Komedia, Rozmaitości, Powszechnym im. Zygmunta Hübnera, Muzycznym Roma, Studio Buffo. W 1997 r. wrócił do Teatru Narodowego. Teatr Kamienica założył w 2009 r.
W stanie wojennym był jednym z współtwórców i wykonawców Teatru Domowego, który był formą sprzeciwu środowiska aktorów wobec reżimu. „To był teatr nielegalny, to był teatr, za który ścigali nas; tam groziło kilka lat więzienia, i to politycznego, także wszystko nie było takie proste” – wspominał Kamiński w rozmowie z PAP. Dodał, że aktorzy musieli być bardzo ostrożni, dlatego spektakle nie były rejestrowane ani fotografowane – nie ma po nich żadnego śladu.
Kilkadziesiąt ról filmowych i telewizyjnych
Dorobek filmowy Emiliana Kamińskiego to kilkadziesiąt ról znanych zarówno z kina, jak i telewizji. Olbrzymią popularność przyniosła mu rola malarza Jerzego w ekranizacji powieści Kornela Makuszyńskiego „Szaleństwa Panny Ewy” (1985). Dużą sympatię publiczności przyniosła mu także rola Bociana w komediach Jacka Bromskiego „U Pana Boga w ogródku” i „U Pana Boga za miedzą”.