„Czy mogłabyś się przebrać za Miss Bomby Atomowej?” – pyta klient bohaterkę powieściowego debiutu Małgorzaty Żarów „Zaklinanie węży w gorące wieczory” (Wydawnictwo Czarne), pracującą na kamerkach jako Violet Love. Jak to zrobić? Violet znajduje sposób – używa waty cukrowej. Wymagania mężczyzn, którzy oglądają camgirl, mogą być najróżniejsze i mogą dotyczyć na przykład sfery produktów spożywczych. „Już wiem, że dla niego muszę przygotować dwie rzeczy: jaskrawą szminkę i podłużne warzywo. Zawsze prosi o to samo. Pozostaje zwykłym fetyszystą z nieco rzadkim, wąskim upodobaniem, potrzebuje ciepłego ciała do wykonania konkretnej usługi” – czytamy. „Obawiam się, że w końcu się mną znudzi, znajdzie sobie kolejną dziewczynę do obciągania warzyw, głębszą ode mnie. Patrzę z żalem na przerośnięte bakłażany, wiem, że nie wejdą. Zanim o mnie zapomni, chcę poznać wszystkie jego sekrety, a nie znam jeszcze ani jednego. Z nim zawsze czuję, że to praca i że wykonuję ją najlepiej, jak potrafię. (…) Gdyby była jakaś aplikacja do wystawiania ocen klientom, miałby ode mnie pięć gwiazdek na pięć, polecam, pełna kultura, w tym przypadku warto pokonać uprzedzenia”.
Bohaterka powieści błąka się po apokaliptycznej Warszawie, która krztusi się od dymu, wszyscy zastawiają się, co się stało: wybuch, pożar, wulkan pod miastem? To jedna z zagadek tej meandrycznej historii. Nie znamy imienia Violet Love, która występuje w filmie porno, spotyka też swojego kolegę z kamerek: „Pan Lipsztyk oprócz kamerek pracuje też w terenie, ostatnio głównie w dominacji. Lubi mieć kontakt z ludźmi, jest osobą ekstrawertyczną, tak mówi, więc nie może tylko siedzieć przed ekranem, a poza tym poleca dywersyfikację dochodów, bo nigdy nie wiesz”.