Kaszkiet to najnowszy produkt w brytyjskim koszyku zakupów. To nieco staromodne nakrycie głowy dziś definiuje konsumpcję, bo m.in. na podstawie tego, jaki kto ma kaszkiet w szafie, na Wyspach dziś wylicza się siłę nabywczą czy inflację. Na decyzję o tym, żeby kaszkiet znalazł się w koszyku, z pewnością wpłynęły wyniki sprzedaży tych czapek na Wyspach. Bo w samych tylko domach towarowych John Lewis sprzedaż kaszkietów wzrosła o jedną czwartą. A kaszkiety oferuje dziś nie tylko tani Primark i legenda klasyki Paul Smith, ale też awangardzista Charles Jeffrey. Ceny, odpowiednio: od równowartości 20 zł do ponad 2,5 tys. zł. Za inspirację posłużyć mogą aktor Idris Elba, reżyser Guy Ritchie czy ekspiłkarz David Beckham. Wszyscy uznawani są za arbitrów elegancji i wszyscy noszą kaszkiety. Ale zawrotna popularność tego staromodnego, wydawałoby się, nakrycia głowy nie jest sprawką ani projektantów, ani celebrytów, tylko serialu „Peaky Blinders”.
Fabuła tej popularnej rodzinnej sagi BBC osadzona jest w latach 20. XX w. i opowiada o codzienności gangsterów z biednego wówczas Birmingham, pod przewodnictwem Tommy’ego Shelby’ego. Ich szarą rutynę pracy, tj. zabójstwa, rozboje czy podkładanie bomb, z walką z komunistami, IRA czy włoską mafią w tle, osładza garderoba. Co prawda równie szara, jak na tamte czasy przystało, za to kunsztowna, pełna polotu i zgodna z najwyższą sztuką krawiecką. To właśnie dzięki niej mogą pokazać, że udało im się osiągnąć społeczną pozycję i sukces.
Kaszkiet z wielokrotnie nagradzanego „Peaky Blinders” dołączył tym samym do rubinowych bucików Dorotki z „Czarnoksiężnika z Krainy Oz”, ramoneski Marlona Brando z „Dzikiego” czy kamizelek Diane Keaton z „Annie Hall”, stając się przykładem wpływu, jaki film wywiera na naszą codzienną garderobę.