W mijającym roku jednym z najgoręcej dyskutowanych publicznie tematów okazała się kwestia elitarności zderzona z próbami zrozumienia racji tzw. prostego człowieka. Przy tej okazji przypomnieliśmy sobie o statusie inteligencji, społecznej równości jako wymogu demokracji, ale też stanął przed nami problem chamstwa i agresji jako narzędzi toczonej w dzisiejszej Polsce wojny kulturowej. Niniejszy leksykon jest ilustracją najbardziej typowych przejawów sporu między elitarystami a obrońcami ludu.
Antyszczepionkowcy
Nowy w Polsce ruch społeczny oparty na przekonaniu charakterystycznym dla teorii spiskowych, według którego szczepienia dzieci, ale też dorosłych, mogą być śmiertelnie szkodliwe. Antyszczepionkowcy, podobnie jak zwolennicy medycyny naturalnej, z reguły znajdują się w ostrej opozycji do naukowych autorytetów medycznych i są współczesnym przejawem zwyczajowej podejrzliwości ludu wobec oficjalnie usankcjonowanej i zinstytucjonalizowanej wiedzy. W obecnej kadencji Sejmu antyszczepionkowców wspiera m.in. raper Liroy i prezes Ruchu Narodowego Robert Winnicki.
Cham
W powieści pod tym tytułem Eliza Orzeszkowa zobrazowała postać człeka prostego a szlachetnego, który na swoją zgubę zakochał się w zdemoralizowanej młódce, zapatrzonej w babiloński blichtr miasta. Wieś bezgrzeszna, miasto grzeszne. To przeciwstawienie objawiło się w przemówieniach polityków PiS objeżdżających polską prowincję przed wyborami samorządowymi i nabrało szczególnego poloru po tych wyborach, kiedy okazało się, że (zdaniem tychże polityków) wieś wybrała dobrze, bo wybrała PiS, a miasto źle, bo wybrało Koalicję Obywatelską. Z innej perspektywy ujął problem prezydent Duda, który przekonywał, że ojczysta (ludowa w domyśle) swojskość to coś z zasady bliższego Polakom niż „jakaś wyimaginowana wspólnota”, czyli Unia Europejska.