W POLITYCE 45 ukazał się artykuł „Krwawa wystawa” autorstwa Piotra Sarzyńskiego na temat wystawy „Krew. Łączy i dzieli”, przygotowanej przez Muzeum Żydów Polskich Polin. Autor pisze: „…Karol Landsteiner, który w 1900 r. określił główne grupy krwi, czy Ludwik Hirszfeld, któremu badania krwi posłużyły do określania żydowskich grup rasowych”. Nie jest to zgodne z prawdą. Ludwik Hirszfeld był polskim immunologiem i bakteriologiem, który wykazał (wspólnie z Emilem von Dungernem), że grupy krwi są cechami dziedzicznymi, oraz nadał im używane do dziś nazwy A, B i 0. Ponadto Ludwik Hirszfeld wraz ze swą żoną Hanną wykazali, że częstość grup krwi jest różna w różnych populacjach, co stało się podstawą seroantropologii, nauki badającej grupy krwi w różnych grupach etnicznych. Ludwik Hirszfeld natomiast nigdy nie zajmował się antropologią klasyczną i nie mógł w związku z tym wypowiadać się o „żydowskich grupach rasowych”. Prawdopodobnie autor pomylił Ludwika Hirszfelda z Salomonem Czortkowerem (1903–43), antropologiem, który badał zróżnicowanie wśród Żydów i stwierdził, że „brak różnic w składzie krwi między Żydami a nie-Żydami dowodzi najlepiej, że antropologicznie nie można mówić o jakiejś wyższej rasie czy szlachetniejszym narodzie” (cyt. za: Olga Linkiewicz „Żydzi, rasa i rasizm w międzywojennej Polsce”, katalog wystawy „Krew. Łączy i dzieli”). (…)
PROF. DR HAB. MARCIN CZERWIŃSKI INSTYTUT IMMUNOLOGII I TERAPII DOŚWIADCZALNEJ PAN IM. LUDWIKA HIRSZFELDA