Dorota Szwarcman: – Przyjeżdża pan coraz częściej do Polski ze swym zespołem Le Poème Harmonique, dając zarówno koncerty kameralne, jak i spektakle sceniczne, jak „Le carnaval baroque” podczas styczniowego festiwalu Opera Rara w Krakowie.
Vincent Dumestre: – Od 10 lat współpracujemy z polskimi festiwalami i zawiązała się między nami prawdziwa przyjaźń. W Polsce muzyka dawna coraz bardziej się rozwija. Macie znakomite zespoły, jak np. Capella Cracoviensis, które robią dobrą robotę w dziedzinie muzyki XVIII w. Nawiązanie przez nas współpracy, także artystycznej, było więc naturalne. Z chórem Capelli Cracoviensis nagraliśmy wspólnie „Te Deum” Charpentiera i Lully’ego dla wytwórni Alpha, daliśmy też razem szereg koncertów. Ale tegoroczne Misteria Paschalia będą nowym etapem naszej współpracy z Polską. Po odejściu wcześniejszego szefa imprezy Filipa Berkowicza Robert Piaskowski z Krakowskiego Biura Festiwalowego zaproponował nową formę festiwalu: co roku zapraszać się będzie artystę, któremu da się swobodę (w miarę możliwości) w układaniu programu. Pierwszym więc muzykiem kuratorem zostałem ja, a tematem – Francja.
Program nie ogranicza się jednak do muzyki francuskiej, jest w nim też wiele muzyki włoskiej oraz Pasja Telemanna. Czy francuskość festiwalu ogranicza się do wykonawców?
Nie, zresztą i wykonawcy są nie tylko francuscy. Po prostu program ma, by tak rzec, French touch. Są w nim formy specyficznie francuskie, np. cykl leçons de ténèbres, czyli ciemnych jutrzni. Te nabożeństwa, oparte na „Lamentacjach Jeremiasza” i odprawiane w Wielkim Tygodniu późnym wieczorem, w blasku świec i z rytuałem gaszenia ich na zakończenie, stały się we Francji bardzo popularne w połowie XVII w.