Wraca na wokandę zakaz „symboli komunistycznych" w sferze publicznej. Tym razem tę walkę z wiatrakami podjął jeden z posłów PiS, Stanisław Pięta. Jak informuje Dziennik.pl proponowana przezeń poprawka do kodeksu karnego już przeszła w Sejmie, teraz musi w Senacie. Kontratakuje poseł SLD Tadeusz Iwiński, który namawia Senat, by inicjatywę odrzucił i chce, by Trybunał Konstytucyjny zbadał, czy jest ona zgodna z konstytucją.
Nastroje jednak są w nowym sezonie politycznym, rozpoczętym wojną aferalną, że Pięta może dopiąć swego. W Senacie nie ma nikogo z SLD, Platforma może nie chcieć bronić lewicy, pisowski prezydent zmianę podpisze. Wielu Polaków, zwłaszcza elektorat prawicowy, zakazowi przyklaśnie. Mamy zakaz symboli faszystowskich, to czemu nie komunistycznych?
Spór o to, kto był gorszy - naziści czy komuniści - jest absurdalny. Oba systemy to najczarniejsza karta w historii nowożytnej. Ale co to wszystko ma wspólnego z rzeczywistością, w jakiej żyjemy? Symbole faszyzmu i komunizmu ekscytują drobny margines. Administracyjne zakazy - i tak zresztą rzadko egzekwowane - nic tu nie poprawią. Spory definicyjno-konstytucyjne tak samo: na przykład czy i w jakim sensie Guevara był komunistą?
Koszulki z Che noszone przez dorodną młodzież wychowaną w systemie będącym zaprzeczeniem Kuby są raczej żartem, prowokacją, a często po prostu wyrazem sympatii do „ikony" popkultury, całkowicie wypranym z jakiejś konkretnej politycznej treści. Taki wykastrowany Che jest dowodem zwycięstwa globalnego kapitalizmu.
Innych symboli na ulicach Polski raczej nie widuję: sierpów, młotów, Leninów, Dzierżyńskich itp. (za to, znów na zasadzie komercji i przekory, widuję je na ulicach Zachodu). Niech poseł Pięta zajmie się czymś bardziej społecznie pożytecznym.