Jak wynika z najnowszego raportu „Global Public Opinion on Artificial Intelligence”, przygotowanego przez kanadyjskie centrum badawcze Schwartz Reisman Institute przy Uniwersytecie w Toronto, zarówno polskie przedsiębiorstwa, jak i sami obywatele naszego kraju wciąż w bardzo małym stopniu korzystają z technologii opartych na uczeniu maszynowym. Zaledwie 43 proc. ankietowanych nad Wisłą wie, czym jest ChatGPT, jeszcze mniej, bo 32 proc., przyznaje się, że z niego korzystało.
Raport ukazuje zresztą bardzo ciekawą prawidłowość: świadomość istnienia aplikacji wykorzystujących duże modele językowe (LLM), a także ich regularne wykorzystywanie jest znacznie wyższa w krajach Globalnego Południa i gospodarkach słabiej rozwiniętych niż w Europie, Ameryce Północnej czy Japonii. Dla przykładu ChatGPT jest produktem stosowanym przez 70 proc. Kenijczyków czy 59 proc. Indonezyjczyków, podczas gdy takiej samej odpowiedzi udzieliło zaledwie 29 proc. Amerykanów i 30 proc. Włochów.
Sztuczna inteligencja wciąż nie wydaje nam się przydatnym narzędziem zawodowym. W pracy wykorzystuje ją tylko co czwarty (27 proc.) Polak – to wynik bardzo niski w porównaniu z Chinami (64 proc.) czy Indonezją (54 proc.). Oczywiście należy wziąć poprawkę na to, że w Europie czy w USA powszechnie dostępne darmowe narzędzia wykorzystujące uczenie maszynowe są na razie w stanie wnieść stosunkowo niewiele wartości dodanej do codziennej pracy. Inaczej jest chociażby w Azji Południowo-Wschodniej, dokąd Globalna Północ przenosiła zadania, które relatywnie łatwo poddać automatyzacji. Niemniej raport wskazuje też na brak wiary w rewolucyjny potencjał sztucznej inteligencji.