Od początku wojny polską granicę przekroczyło już ponad 2,1 mln uchodźców z Ukrainy, głównie kobiet z dziećmi. Część z nich pojechała dalej, głównie na Zachód, inni się do tego przymierzają. O ile dokładnie osób może chodzić, nie wiadomo – Ministerstwo Infrastruktury podaje jedynie statystyki dotyczące uchodźców wyjeżdżających koleją i tylko do niektórych krajów. Dowiadujemy się z nich, że do 17 marca do Niemiec i Czech wyjechało w ten sposób 144 tys. osób.
Ale wielu uchodźców i uchodźczyń korzysta też z autobusów wysyłanych do Polski przez inicjatywy pomocowe z różnych krajów. Wygląda to tak: do punktu recepcyjnego, gdzie tymczasowo przebywają uchodźcy, podjeżdża bus; wysiada z niego kilka osób, ktoś krzyczy przez megafon: „Berlin – 50 miejsc”. Albo: „Monachium – 100 miejsc”, „Paryż – 25 miejsc”. Miejsca zapełniają się niemal od razu, autobus odjeżdża. Co się później dzieje z tymi ludźmi, nie wiadomo, bo nikt nie kontroluje tego ruchu. Dostają miejsce tymczasowego zamieszkania czy są wysadzani na dworcu w obcym mieście? Agnieszka Kosowicz z Polskiego Forum Migracyjnego uważa, że rodzi to pole do nadużyć. – Polska potrzebuje rozlokować część uchodźców z Ukrainy, ale nie powinno się to odbywać w ten sposób – mówi.
Polska Akcja Humanitarna szacuje, że co czwarta uchodźczyni, która dotarła z Ukrainy do Polski, zamierza jechać dalej na Zachód. Najpopularniejszym kierunkiem jest Berlin. W ciągu trzech pierwszych tygodni wojny do Niemiec dotarło 175 tys. uciekinierów z Ukrainy – większość bezpośrednio z Polski. Uciekający jadą też m.in. do Holandii, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, a nawet Kanady. W tym ostatnim kraju od lat mieszka liczna ukraińska diaspora – blisko 1,5 mln ludzi.