Warszawski pub, 14 czerwca, tuż przed meczem Polska–Słowacja. Zgromadzeni przed telewizorem posłowie i posłanki Lewicy wymalowani i poubierani w narodowe barwy zamawiają piwa i nachosy. Jeszcze nie wiedzą, że za chwilę kompromitujący występ reprezentacji w meczu ze Słowacją popsuje nastroje. – A to nasi grają w niebieskich? – kpi Włodzimierz Czarzasty, gdy odbita od pleców Wojciecha Szczęsnego piłka wpada do polskiej bramki. – Mówiłem, że z nim nie można chodzić na mecze! – żartuje sekretarz klubu Lewicy Dariusz Wieczorek. On sam w oglądanie jest mocno zaangażowany, do niemal ostatniej chwili powtarza hasła o „szukaniu pozytywów”.
Gdy mecz się kończy, a pozytywów nie ma, na jaw wychodzą zdolności analityczne przyjmującego mecz na chłodno Czarzastego. Jako jedyny polityk trafnie wytypował bowiem jego wynik (2:1 dla Słowacji), odpowiadając na pytanie „Super Expressu”. Tymczasem jednak, choć zdolności lidera Nowej Lewicy (NL, dawnego SLD) mogłyby dać mu zysk u bukmachera, to nie przekładają się ostatnio na notowania jego formacji, która stoi w miejscu, a nawet się cofa.
Lewicy udało się wprawdzie odbudować po fatalnym wyniku Roberta Biedronia w wyborach prezydenckich (2,22 proc.; średnie notowania sojuszu SLD, Wiosny i Razem spadły podczas kampanii z ok. 13 do ok. 6 proc.), ale średnie poparcie dla niej wciąż nie przekracza 10 proc. Co więcej, po wejściu przez nią w porozumienie z PiS w sprawie ratyfikacji decyzji o unijnych zasobach własnych, zarysował się kolejny lekki spadek, czasami jest to 7–8 proc.
Decyzja ta była niewątpliwie ryzykowna. Wyborcy Lewicy, na co wskazują kolejne badania, są bowiem bardzo silnie antypisowscy. Według kwietniowego sondażu CBOS zaledwie dla 2 proc.