Pokojowa Nagroda Nobla 2020 została przyznana Światowemu Programowi Żywnościowemu (World Food Programme), oenzetowskiej agendzie zwalczającej globalną klęskę głodu. Wyróżnienie w tym roku powędrowało pod właściwy adres z dwóch powodów. Po pierwsze, głód często oznacza wojnę, a w toczonych konfliktach bywa wciąż używany jako broń, więc ten, kto zwalcza głód, na pewno służy sprawie pokoju. Po drugie, wskutek pandemii Covid-19 i w jej cieniu skala tej katastrofy gwałtownie wzrosła – liczba głodujących ludzi na świecie w tym roku może się podwoić i sięgnąć 265 mln.
Klęskę głodu nasilają przedłużające się wojny, m.in. w Syrii czy w Jemenie, oraz pogłębiająca się katastrofa klimatyczna i jej konsekwencje, w tym liczne katastrofy naturalne: powodzie, susze, pożary i inne kataklizmy. Na to wszystko nałożyła się pandemia, która uderza przede wszystkim w najbiedniejszych. Prosty przykład: w skali świata 1,6 mld młodych ludzi przestało chodzić do szkoły, gdzie często jedzą jedyny ciepły posiłek. Nagrodzona organizacja pomogła w ubiegłym roku 100 mln ludzi w 88 krajach. Noblowskie wyróżnienie zwróci uwagę na klęskę głodu i pomoże zdobywać pieniądze na jej zwalczanie – 900 tys. koron szwedzkich (850 tys. euro) od komitetu noblowskiego to tylko kropla w morzu potrzeb.
Cieszymy się z nagrody dla WFP, choć mieliśmy swojego kandydata, zgłoszonego jeszcze w czasach przedpandemicznych. Wśród ponad 300 kandydatur oficjalnie przyjętych w tym roku przez komitet noblowski był również Marian Turski, więzień Auschwitz, ocalały z Holokaustu, szef działu historycznego POLITYKI od ponad 60 lat. Jego przemówienie wygłoszone w styczniu tego roku w 75. rocznicę wyzwolenia obozu zagłady Auschwitz-Birkenau wstrząsnęło opinią publiczną w Polsce i na całym świecie.
„Auschwitz nie spadł nagle z nieba.