Kiedy słyszę „polityka historyczna” – wyciągam pepeszę. Podzielam pogląd, że polityka historyczna to nic innego jak zorganizowane kłamstwo historyczne, uprawiane na ogół na rzecz państwa, partii politycznych czy kościołów. To funkcjonariusze państwowi ustalają tematy badań, potrzebne konkluzje, przyznają pieniądze, granty i ordery. Wszystko dla bieżących korzyści politycznych.
Oto mały przykład rosyjskiej polityki historycznej. Na portalu rosyjskim New Rezume czytamy: „W mieście Sankt Petersburg, w Federacji Rosyjskiej, rozesłano nauczycielom w szkołach podstawę programową, w której Stany Zjednoczone i Wielka Brytania nazywane są wrogami Związku Radzieckiego w czasie II wojny światowej. W »podstawie« czytamy, że Francja przekazała swoje czołgi na uzbrojenie Trzeciej Rzeszy (jako zdobycz wojenną, ale połowa z tego została zniszczona w walkach – wszystkie przypisy New Rezume). Czesi jakoby stworzyli niemiecki park transporterów opancerzonych. (Podstawowy transporter Wehrmachtu, SdKfz 251, został stworzony i był produkowany przez niemiecką firmę Hanomag). Polacy produkowali samoloty, a polscy Żydzi produkowali w Oświęcimiu kauczuk, benzynę syntetyczną i materiały wybuchowe do zabijania obywateli radzieckich. Szwedzi wydobywali rudę, Rumuni i Węgrzy zabezpieczali ropę, Norwegowie, Holendrzy, Duńczycy – dostarczali żywność. Słowem, cały świat przeciwko ZSRR.
Oprócz tego w podstawie programowej czytamy, że sojusznicy ZSRR – USA i Wielka Brytania – celowo opóźniali otwarcie drugiego frontu i w istocie byli wrogami. W podstawie programowej mówi się również o sankcjach gospodarczych wprowadzonych przeciwko Rosji po okupacji Krymu w 2014 r.”.
New Rezume przypomina, że przywódca Komunistycznej Partii Rosji Giennadij Ziuganow wystąpił z nieoczekiwanym oświadczeniem na temat Hitlera.