Wprowadzenie nowego święta państwowego zainspirowało nas do rozpropagowania idei rozwiązywania problemów społeczno-politycznych oraz wizerunkowych poprzez poświęcanie im poszczególnych dni. Jest jasne, że pomogłoby to zarówno władzy, jak i społeczeństwu, bo wspólnie i zarazem jednocześnie skupiając siły moralne oraz środki intelektualne we wskazanym konkretnie momencie, mamy większą szansę znaleźć remedium na bolączki, niż działając bez planu, z doskoku i w pojedynkę.
Kierując się staropolskim przysłowiem, a zatem odwołując się do naszych najlepszych tradycji narodowych, proponujemy skupić się na marcu, bo – wiadomo – w marcu jak w garncu, zmieści się wszystko. Zwłaszcza że marzec ma już sobie przypisane dwa stosunkowo świeże święta: 1 marca to Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych, a 24 marca to Narodowy Dzień Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką (dobrze chociaż, że nazwa jest krótka). Oczywiście w marcu obowiązują już różne „dni”, co pozwala tym łatwiej przystosować je do naszych aktualnych potrzeb. Międzynarodowy Dzień Pisarzy, wypadający 3 marca, powinno się przekształcić w Międzynarodowy Dzień Pisarzy Niegdyś Niepokornych, co byłoby np. okazją do zbiorowego przymusowego czytania ich książek, bo dobrowolnie się nie da.
Ale po kolei. Oto lista nowych świąt marcowych, które powinny obowiązywać w IV RP: 1.03 Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych 2.03 Dzień Ochrony Rządowego PR-owca 3.03 Międzynarodowy Dzień Pisarzy Niegdyś Niepokornych 4.03 Święto Zmiany Obsady Rad Nadzorczych Spółek Skarbu Państwa 5.03 Dzień Poprawiania Poprawek do Poprawionej Ustawy o Poprawianiu Prawa 6.03 Narodowy Dzień Wstawania z Kolan 7.