Największą ich część stanowi dokumentacja Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) kryptonim Zadra, czyli operacji SB przeciwko przewodniczącemu Solidarności, prowadzonej od 1983 r. do końca PRL. Druga grupa dokumentów to teczki SOR kryptonim Bolek, założonej w lipcu 1978 r., czyli akta inwigilacji Wałęsy jako działacza opozycyjnych Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Odtąd Wałęsa stał się tzw. figurantem, czyli osobą prowadzącą działalność antypaństwową, poddaną policyjnemu nadzorowi. Wszystkim figurantom nadawano kryptonimy, którymi SB posługiwała się w wewnętrznej dokumentacji zamiast nazwiskami. Najmniejszą częścią akt dotyczących, według Sławomira Cenckiewicza i Piotra Gontarczyka, Lecha Wałęsy jest teczka TW (tajnego współpracownika SB) pseudonim Bolek z okresu 1970–76. Ta ostatnia część może się teraz powiększyć dzięki materiałom znalezionym 17 lutego 2016 r. w domu Czesława Kiszczaka, szefa MSW w latach 1981–90.
Sprawa domniemanej współpracy Lecha Wałęsy z SB została opisana w książce Cenckiewicza i Gontarczyka „SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii” wydanej przez IPN w 2008 r. Na ten obszerny, liczący 750 stron tom składają się dokumenty oraz dokonana przez autorów interpretacja. Przy czym sama sprawa TW Bolka obejmuje niewiele ponad 100 stron książki. Reszta to wybór rozmaitych źródeł na temat Lecha Wałęsy oraz historia oskarżenia go o współpracę z SB i jego lustracji w latach 1992–2007. O ile wartość dokumentalna książki raczej nie jest wśród historyków podważana, o tyle autorska interpretacja źródeł bywa kwestionowana.
Z badań Cenckiewicza i Gontarczyka wynika, że TW Bolek został zarejestrowany przez SB 29 grudnia 1970 r.