Zamordowali Józefa C., zwanego Ciechankiem, 60-letniego recydywistę. Zatłukli go na śmierć gdzieś na skraju wsi. Ciało znaleziono w zaroślach. Olsztyński prokurator stwierdził potem, że z tak brutalnym linczem nigdy jeszcze się nie zetknął.
Samosąd dokonany przez braci W. przy pomocy innych mieszkańców wsi Włodowo media przedstawiały jako akt sprawiedliwości ludowej. Ciechanek biegał po wsi z maczetą, groził swojej konkubinie śmiercią, był groźny i nieobliczalny – tak przedstawiano ofiarę. Wzywana policja odmówiła interwencji, trzeba było działać w obronie własnej i całej społeczności wiejskiej. W gruncie rzeczy usunięto szkodnika. Ktoś nazwał nawet braci W. bohaterami Włodowa.
Zaraz po wygranych przez PiS wyborach 2005 r. w obronę braci W. zaangażował się minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Nakazał prokuratorom, aby odstąpili od stosowania wobec podejrzanych aresztu. Zbił na tym sporo politycznych punktów jako sprawiedliwy szeryf stający po stronie słabszych. Czy rzeczywiście słabszych?
Sąd Apelacyjny w Białymstoku wymierzając braciom W. czteroletnie kary więzienia nie dostrzegł w nich bohaterów. Przeciwnie, wskazał na zamiar popełnienia zbrodni.
To nie była, jak przedstawiały niektóre media, spontaniczna akcja, podczas której emocje wymknęły się spod kontroli. Ciechanek uciekał, sprawcy gonili go samochodami. Dopadli, powalili, bili metodycznie kijami aż do utraty przytomności, a potem zostawili bez pomocy. Musieli przecież wiedzieć, że ciężko poraniony skona samotnie.
Prezydent postawił ułaskawionym warunek – czeka ich dziesięcioletni okres próby. Jeżeli przez ten czas nie popełnią przestępstwa kryminalnego, do więzienia nie wrócą.
Akt łaski to szlachetna decyzja. Prezydent podjął ją mając świadomość, że społeczeństwo mu przyklaśnie, bo przecież bohaterów, którzy sami wymierzają sprawiedliwość trzeba traktować na specjalnych prawach.