Na czym polega metoda zapłodnienia pozaustrojowego?
Zapłodnienie pozaustrojowe, czyli in vitro, to metoda składająca się z kilku etapów. Na samym początku para musi wykonać szereg badań. Po kwalifikacji do in vitro rozpoczyna się etap stymulacji owulacji. Celem jest tutaj uzyskanie kilku, a nawet kilkunastu dojrzałych komórek jajowych.
Kiedy osiągną one odpowiednie rozmiary, wykonywany jest zabieg nazywany punkcją. Pęcherzyki pobierane są z jajników. W tym czasie partner oddaje nasienie, które następnie wykorzystywane jest do zapłodnienia uzyskanych komórek jajowych.
Następny etap jest niezwykle istotny, ale też bardzo stresujący dla każdej pary. W laboratorium, pod okiem doświadczonych embriologów, ma miejsce hodowla zarodków. Jeśli zarodek będzie prawidłowo się rozwijał, w piątej lub szóstej dobie osiągnie stadium blastocysty. Na tym etapie może on zostać przeniesiony do jamy macicy. Innym rozwiązaniem jest witryfikacja zarodków. Wykonuje się ją wtedy, kiedy lekarz podejmuje decyzję o odroczeniu transferu lub gdy jest ich więcej niż jeden.
Po około dziesięciu dniach od transferu kobieta może wykonać badanie poziomu BetaHCG. Pokaże ono, czy kobieta jest w ciąży. Jeśli okaże się, że tak, lekarz wyznaczy termin kolejnej wizyty. Na ogół odbywa się ona w momencie, w którym można dostrzec pęcherzyk ciążowy w macicy. To niezwykle wzruszający moment dla każdej pary, która od dawna bezskutecznie starała się o ciążę.
Jaka jest skuteczność in vitro?
Nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że in vitro jest najbardziej skuteczną metodą leczenia niepłodności. Przyjmuje się, że szanse na powodzenie transferu pojedynczego zarodka mogą wynosić nawet 40 proc. Co więcej, bardzo często w jednej procedurze parom udaje się uzyskać dwa, trzy, a nawet więcej zarodków! Wszystko to sprawia, że in vitro dla wielu par kończy się uzyskaniem wymarzonej ciąży.
Oczywiście należy pamiętać o tym, że na skuteczność in vitro wpływa wiele czynników. Znaczenie ma między innymi przyczyna niepłodności u pary, wiek kobiety i odpowiedź jej organizmu na stymulację, a także parametry nasienia. Istnieje również szereg dodatkowych procedur, w tym embriologicznych, które także mają pozytywny wpływ na przebieg całej procedury. Warto zapytać lekarza, które z dodatkowych rozwiązań zaleca. Istotne jest bowiem to, aby były one dopasowane do danego przypadku.
Zdrowa dieta, aktywność fizyczna i unikanie stresu to czynniki, które również mogą wpływać na skuteczność in vitro. Z reguły jednak pary, które od dawna bezskutecznie starają się o dziecko, prowadzą już bardzo zdrowy styl życia.
Istnieje wiele metod leczenia niepłodności
Wiele osób wychodzi z założenia, że in vitro jest najczęściej stosowaną metodą leczenia niepłodności. Co więcej, niektórzy uważają, że jest to "droga na skróty". Okazuje się jednak, że sposobów leczenia jest wiele – od różnego rodzaju leków hormonalnych, poprzez inseminację, aż po zabiegi chirurgiczne. In vitro jest tylko jedną z metod leczenia. Co więcej, z reguły lekarze proponują zapłodnienie pozaustrojowe dopiero wtedy, kiedy wszystkie inne metody zawiodą. Oczywiście wyjątkiem są sytuacje, kiedy dla danej pary jest to jedyna szansa na zajście w ciążę. To ważna informacja dla osób, które zastanawiają się nad tym, co warto wiedzieć o in vitro.
Co jeszcze warto wiedzieć o in vitro?
In vitro jest metodą, dzięki której miliony par na całym świecie doczekały się upragnionego potomstwa. Nie da się ukryć, że możliwość dokonania zapłodnienia pozaustrojowego, szczególnie wtedy, kiedy jest to jedyna szansa na ciążę u danej pary, to ogromny sukces medycyny. Warto więc traktować in vitro właśnie w ten sposób – jako metodę leczenia, która daje nadzieję parom zmagającym się z bardzo trudną chorobą, jaką jest niepłodność.
Materiał przygotowany przez Centrum Leczenia Niepłodności Parens.