Dom Rudolfa Hössa przy murze Auschwitz sprzedany. Powstanie centrum walki z hejtem
Kwota, za jaką budynek został kupiony od prywatnych właścicieli, nie jest znana. W rozmowie z „New York Timesem” prawnik Counter Extremism Project (CEP) stwierdził jedynie, że była „znacznie większa” niż rynkowa wartość domu, którą oszacowano na ok. 120 tys. dol., czyli ok. 500 tys. zł.
Willa Hössa
Przez ostatnie tygodnie w budynku trwał remont, ponieważ nowi właściciele chcieli w możliwie jak największym stopniu przywrócić wnętrza do stanu z okresu drugiej wojny światowej, kiedy w latach 1941–44 mieszkała tam rodzina Hössów. Dodatkowo wnętrza zostały wyposażone w przedmioty z epoki, m.in. niemieckie gazety czy kubek do kawy z emblematem SS.
Amerykańska organizacja planuje zorganizować w tym domu centrum walki z mową nienawiści i hejtem w internecie i w debacie publicznej. Będzie to placówka niezależna od Muzeum Auschwitz-Birkenau. W wypowiedzi dla Polskiego Radia dyrektor muzeum Piotr Cywiński powiedział, że przygląda się inicjatywie CEP z zaciekawieniem, i nie wykluczył współpracy w przyszłości. Po raz pierwszy dom zostanie otwarty dla zwiedzających 27 stycznia, podczas obchodów 80. rocznicy wyzwolenia obozu przez Armię Czerwoną.
„Strefa interesów”
Centrum obejmie cały teren posiadłości komendanta Hössa z czasów wojny, w tym od dawna zamknięty ogród, gdzie spotykał się m.in. z szefem SS i Gestapo Heinrichem Himmlerem, obozowym lekarzem Josefem Mengele (nazywanym „aniołem śmierci”) oraz innymi nazistowskimi dygnitarzami, którym powierzono zadanie eksterminacji Żydów. Wedle szacunków historyków w ciągu ponad czterech lat funkcjonowania obozu w komorach gazowych Auschwitz zginęło ok 1,1 mln kobiet, mężczyzn i dzieci. Po wojnie Höss został skazany przez polski sąd za zbrodnie wojenne – wyrok śmierci wykonano na terenie KL Auschwitz.
Dawny dom Hössów przylega bezpośrednio do obozowego muru. Posiadłość stała się ostatnio znana m.in. z powodu filmu „Strefa interesów”, który ukazywał „idylliczne” życie codzienne Hössa, jego żony Hedwig i ich dzieci. Obraz zdobył Grand Prix na festiwalu w Cannes oraz dwa Oscary.