W pośmiertnie wydanej książce Zygmunt Bauman zostawił nam jeszcze jedno słowo przydatne do opisania naszego świata wzajemnej nieufności, niewiary w przyszłość i idealizowania przeszłości: retrotopia.
„Kochani, Zygmunt odszedł do płynnej wieczności dziś 9 stycznia 2017 roku. Pożegnałam się z nim w domu w Leeds wśród najbliższej rodziny, Ola”
Zygmunt Bauman miał 91 lat.
22.04.2012, godz. 18.30, Pałac na Wyspie, Łazienki Królewskie.
Rozmowa z Zygmuntem Baumanem zasługuje na nieco głębszą refleksję niż nieznośna „Nienawiść” Konstantego Geberta (POLITYKA 35). Jeśli autor „Nowoczesności i zagłady” porównał izraelski mur otaczający Autonomię Palestyńską z murem warszawskiego getta – choć różnice są przecież oczywiste – to warto się zastanowić, dlaczego? Dla samej prowokacji?
Jest sprawą bezsporną i oczywistą, iż prof. Zygmunt Bauman należy do światowej czołówki najwybitniejszych myślicieli przełomu XX i XXI w., POLITYKA zaś od szeregu lat jest wiodącym tygodnikiem w Polsce. Połączenie to sprawiło, że z wielkim zainteresowaniem przeczytałem opublikowaną rozmowę Artura Domosławskiego z prof. Baumanem „Gaszenie pożaru benzyną” (nr 34).
Zygmunt Bauman krytycznie wypowiedział się o izraelskiej polityce wobec Palestyńczyków. Konstanty Gebert (POLITYKA 35)odpowiedział mu „z grubej rury”: niektóre sformułowania Baumana przypominają mu antysemicką i antyizraelską kampanię „Żołnierza Wolności” z 1968 r. Żyjemy jednak w 2011 r. i bolące wspomnienia z czasów Marca ’68 nie powinny być demagogicznie wykorzystywane do tłumienia dyskusji na temat ważny i aktualny.
Po wywiadzie Artura Domosławskiego z prof. Zygmuntem Baumanem (POLITYKA 34)
Prof. Zygmunt Bauman o bezecności polityki Izraela wobec Palestyny i demokratycznej zgodzie na zamordyzm
Wybitny socjolog i eseista pokazuje się od innej strony w Galerii Wysokich Napięć SWPS. (Do 22 lutego. Wstęp wolny.)