W latach 1939–47 w relacjach polsko-ukraińskich doszło do dramatycznych rozstrzygnięć – silnie wplecionych w ówczesny kontekst historyczny i polityczny.
W czasie niemieckiej okupacji Galicji Wschodniej (1941–44) coraz bardziej zwaśnieni Polacy i Ukraińcy musieli się skonfrontować z planowym mordem na jeszcze innych ich sąsiadach – Żydach.
Otwarty i krwawy konflikt polsko-ukraiński podczas II wojny światowej pozostaje najpoważniejszym z nierozwiązanych polsko-ukraińskich konfliktów pamięci.
W wyniku zastosowania odpowiedzialności zbiorowej w powojennej Polsce przesiedlono ponad 140 tys. Ukraińców, rozpraszając ich i traktując jako element niebezpieczny.
Stepan Bandera jest obecnie chyba najbardziej rozpoznawalnym nazwiskiem z ukraińskiej historii. Jednocześnie przez większość Niemców, Polaków czy nawet Ukraińców jest odbierany na płaszczyźnie czysto emocjonalnej. Trudno o lepszą ilustrację rozbieżności historii i mitu.