Od czasów ojca tego gatunku literackiego, Plutarcha, żywoty równoległe cieszą się niezmienną popularnością. Zestawienie dokonań dwóch polityków plastyczniej ukazuje ich zalety i wady, lepiej przedstawia czasy, w których żyli. Partyjni propagandziści natomiast sięgają po tę formę, by dowartościować swego lidera.
Na prośbę premiera Paderewskiego prezydent Wilson przysłał komisję, by zbadała, czy w odzyskującej niepodległość Polsce Żydom dzieje się krzywda – wszak dochodziło do pogromów. Jej raport rozzłościł zarówno syjonistów, jak i większość polskich polityków.
Twórca przedwojennej Narodowej Demokracji, występujący przez lata jako mniejszy brat wśród bohaterów niepodległościowego czynu, daleko za marszałkiem Piłsudskim, teraz trafia na swoją polityczną koniunkturę, ponownie zdobywa ulice i umysły.
Wydarzenia w Europie towarzyszące odrodzeniu państwa polskiego w listopadzie 1918 r. potoczyły się w kierunku niezwykle korzystnym dla Polaków. Niewiele jednak brakowało, a rodzimi politycy zaprzepaściliby ten optymistyczny scenariusz.
Odsłonięciu pomnika Romana Dmowskiego towarzyszą zawzięte spory. I słusznie, bo jest się o co spierać. Warto jednak toczyć spór znając argumenty za i przeciw, nie ograniczające się do pojedynczych faktów z życia i działalności Dmowskiego.
Historia pisana na nowo, polityka historyczna, odsłanianie przeszłości, przetrząsanie archiwów, sąd nad przeszłymi postawami – to główny nurt debaty publicznej ostatnich miesięcy. Aż korci zapytać, jak sobie z tym radzili nasi poprzednicy?
Wiek XIX był kolebką nowożytnych narodów i idei, które kształtują i naszą epokę. Był też czasem wielkich mów.
Do dzisiaj czytam „Myśli nowoczesnego Polaka” z pasją, z podziwem i z poczuciem gwałtownego protestu.
Do dziś jest jednym z najczęściej cytowanych polskich polityków. Jego "Myśli nowoczesnego Polaka", opublikowane w 1902 r., nazywa się nieraz katechizmem nacjonalizmu. Najwięcej jednak uwagi poświęcał w tym dziele naszym wadom narodowym.