Populizm miewa wiele twarzy i barw. Polityczny kameleonizm i mimikra to umiejętności charakterystyczne dla populistów, nad którymi pilnie pracują – zarówno tych dopiero walczących o władzę, jak i tych, którzy już ją sprawują. Jednak nauka doskonale radzi sobie z rozpoznawaniem konstytutywnych cech populizmu jako formy działania politycznego. Dlatego oferujemy niniejszy miniprzewodnik, pomyślany jako materiał ułatwiający dokonanie trafnych wyborów.
Dlaczego ideowi konserwatyści, tacy jak Tomasz Wołek czy Aleksander Hall, wiele znaczący w początkach III RP, przegrali z populistyczną prawicą Jarosława Kaczyńskiego?
Trwa dyskusja, czy Donald Tusk nie zmierza ku populizmowi i nie za bardzo upodabnia się w tym do rządzącej prawicy. Pytanie, czy dzisiaj da się walczyć o władzę metodami sprzed Kaczyńskiego, Trumpa i Orbána.
Wygląda na to, że montaż prawicowo-populistycznej międzynarodówki, mający doprowadzić do budowy zdrowej alternatywy dla przegniłej i zbyt potężnej Unii, jest na etapie mgławicowego projektu.
Lider partii Vox zaprosił polityków o podobnych poglądach i podobnym profilu ideowym na spotkanie o „obronie Europy”. Są wśród nich prorosyjska Marine Le Pen i prorosyjski Viktor Orbán.
Prof. Jason Stanley, amerykański filozof z Uniwersytetu Yale, o tym, jak skrajna prawica podważa demokrację i dlaczego to się ludziom podoba.
Kogo znane na co dzień z ekranów i gazet polityczne spory nadal bardziej ekscytują, niż męczą, może sprawdzić swoich sił w ich wersji pudełkowej. Uwaga – wciągają jak prawdziwe.
Naród etniczny zostaje dziś zastąpiony przez naród polityczny. I jako taki może się zwrócić przeciw innemu narodowi, który choć mówi tym samym językiem i mieszka w tym samym państwie, to tak naprawdę jest inną nacją.
Prof. Jan Zielonka o tym, jak Europa i Unia Europejska muszą się zmienić, aby przetrwać w świecie populistów.
Prof. Guy Standing z Uniwersytetu Londyńskiego, twórca pojęcia „prekariat”, o tym, dlaczego bezwarunkowy dochód dla każdego to dobry pomysł na czas po pandemii.