Całe nasze życie to życie w sferze słów. Tyle widzimy, ile potrafimy nazwać – mówił przed laty dr. hab. Grzegorz Leszczyński, polonista z Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.
Tym, którzy najgorętszy spór sezonu – o lud i elity – chcą kontynuować przy wigilijnym stole, proponujemy stosowny słownik.
„Dzban” zwyciężył w plebiscycie na Młodzieżowe Słowo Roku. Dlaczego jest taki atrakcyjny i nieprędko zniknie z polszczyzny?
Język jest tym, czym ludzie mówią i piszą, a przede wszystkim myślą. Oto kilka niepokojących zjawisk we współczesnej polszczyźnie. Opisujemy je nie po to, by ubolewać nad samym językiem, lecz nieco więcej zrozumieć z naszych czasów.
Kto włada językiem, ten panuje nad rzeczywistością. Czyli dlaczego codzienne hejty poseł Pawłowicz nawet w części nie są tak groźne, jak niedawne słowa ministra Błaszczaka o „sodomitach”.
„Wyhodząc z założeńa, że mowa ludzka jest kompleksem pewnej skali dźwiękuw – pisał w 1921 r. Brunon Jasieński w „Mańifeście w sprawie ortografji fonetycznej” – idealną pisowńą (...) będźe pisowńa z gruntu prosta i ściśle fonetyczna”. Dlaczego nie jest to takie proste?
Gdzie znajdziemy epicentrum dzisiejszych zmian w języku? Tam, dokąd przeniosło się życie towarzyskie – w serwisach społecznościowych.
Bronisław Geremek zmarł 13 lipca 2008 roku. Był nie tylko wybitnym politykiem, ale również historykiem. Z końcem XX wieku profesor zastanawiał się na naszych łamach, czy język polski przetrwa do końca kolejnego stulecia.
Rozmowa z dr hab. Katarzyną Kłosińską o słowach, które zmieniają znaczenie, i języku, który zmienia rzeczywistość.
Automatyczne tłumaczenia podbiły sieć, a za sprawą Google Translate zaczynają wychodzić na ulice. Czy nauka języków stanie się przeżytkiem?