Jest reżyserem, dramaturgiem i librecistą, zarówno w dziedzinie opery, jak sztuk performatywnych.
Duet, który swoją intuicją wspaniale wyprzedził czas – gdy dzisiaj posłuchamy ich nagrań w kontekście protestów kobiet i radykalizujących się nastrojów, dreszcz chodzi po plecach.
Za reżyserię fabuły „25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy”, znakomite, zrobione z nerwem kino społeczne, rozwijające konwencje filmu więziennego.
Za reżyserię fabuły „Jak najdalej stąd”, realistyczne kino, w którym jest miejsce i na diagnozę społeczną, i na czułe spojrzenie na człowieka.
Za reżyserię dokumentu „Wieloryb z Lorino”, który udowadnia, jak bardzo jest przenikliwym i uduchowionym obserwatorem.