„Hanemann” to jedna z najpiękniejszych polskich powieści. Książka Stefana Chwina przywraca wiarę w potęgę i moc pełnokrwistych, narracyjnych opowieści, wciągających czytelnika w świat przedstawiony.
O fascynacjach literackich autora
Futurysta na wyższym szczeblu wiedzy
Obecność książki Stanisława Rembeka w kolekcji „Polityki” zasługuje na uwagę, gdyż mimo kilku wznowień jest to pisarz nieznany. Zaważyły względy polityczne: autor „Ballady o wzgardliwym wisielcu” został w PRL skazany na zapomnienie.
Z kosmicznym dystansem do siebie
„Siekierezada albo zima leśnych ludzi” to nie tylko powieść, do której się wraca, ale też dzieło skupiające w sobie najlepsze cechy całego dorobku literackiego Edwarda Stachury.
„Bezpowrotnie utracona leworęczność” ujawnia podwójną naturę pisarską Jerzego Pilcha – felietonisty chwytającego codzienność i subtelnego literaturoznawcy.
Mówienie o śmierci jako doświadczaniu niedoświadczalnego
Opowiadania Hanny Krall tworzą niezwykłe archiwum Zagłady. To temat szczególny. Krall należy do tych pisarzy, którzy uważają, że nie ma tu miejsca na fikcję literacką.