Śmierć Milana Kundery to koniec epoki, w której czescy pisarze zmieniali świat.
Milan Kundera nie byłby prawdziwym Czechem, gdyby nie potrafił łączyć odwiecznych tematów dramatu egzystencji z humorem i diagnozą właśnie lekkości ludzkiego bytu. Konfrontacja naszej wrażliwości i ułomności z polityczną, okropną gębą systemu ma w jego powieściach wymiar ponadczasowy.
Codzienność i przeciętność są głównymi bohaterami tej prozy, choć czasem wdziera się w nie przeczucie czegoś więcej.
Co ma do powiedzenia jeden z najciekawszych pisarzy pierwszej połowy ubiegłego stulecia?