Krakowski Festiwal Filmowy
-
Archiwum Polityki
Spojrzeć w oczy
Rozmowa z Bogdanem Dziworskim i Zbigniewem Rybczyńskim, jurorami Krakowskiego Festiwalu Filmowego
13.06.2009 -
Kultura
Kino w środku Europy
Oferta festiwalowa jest w tym roku bardzo bogata
29.05.2009 -
Film
Dokumentalny Kraków
52 filmy dokumentalne i krótkometrażowe.
28.05.2008 -
Archiwum Polityki
Wydłużanie nóg i inne przypadki
Dokument jest ciekawszy od fabuły – to pogląd, który ma ostatnio coraz więcej zwolenników. Mogło ich przybyć po zakończonym właśnie Krakowskim Festiwalu Filmowym.
16.06.2007 -
Archiwum Polityki
Sztuka kręcenia
Werdykt jury, które nagrodziło film „Nasiona”, to wskazówka dla twórców Krakowskiego Festiwalu Filmowego, że nadszedł może czas na zmianę formuły przeglądu. Załatwianie bieżących spraw trzeba zostawić reportażystom, a do konkursu warto zapraszać przede wszystkim dokumenty wyróżniające się artystycznie.
17.06.2006 -
Archiwum Polityki
Herkules i prostytutki
Na tegorocznym Krakowskim Festiwalu Filmowym najbardziej podobały się dokumenty interwencyjne, pokazujące ciemniejsze strony rzeczywistości. Te jaśniejsze też zresztą nie są za wesołe.
18.06.2005 -
Archiwum Polityki
Smok za kota
Zwolennicy kina niekomercyjnego mają w czym wybierać. Na krakowskim festiwalu można było oglądać artystyczne eksperymenty i filmy dokumentalne na przyzwoitym poziomie. Złotego Lajkonika dostał Jacek Bławut, laureat Paszportu „Polityki”.
14.06.2003 -
Archiwum Polityki
Wygrał Himilsbach
Większość nagród na tegorocznym Krakowskim Festiwalu Filmowym zgarnęli debiutanci i studenci szkół artystycznych. Wśród filmów nagrodzonych znalazł się nominowany do Oscara, poruszający obraz debiutanta Sławomira Fabickiego „Męska sprawa” oraz nagradzany za granicą „Rozwój” Borysa Lankosza.
8.06.2002 -
Archiwum Polityki
Twarz jest najważniejsza
– Co jest w człowieku najważniejsze? – pyta swoich bohaterów Grzegorz Pacek, autor filmu „Jestem zły”, który zdobył Grand Prix w polskim konkursie na Krakowskim Festiwalu Filmowym. – Twarz – odpowiada kilkunastoletni chłopiec. Dokumentaliści na nowo zaczynają ufać twarzy, co oznacza, że filmy znowu zbliżają się do człowieka. Próbują opowiedzieć o tym co najważniejsze: o szczęściu, o tęsknocie za miłością, o samotności.
9.06.2001