Odpowiedzi na podstawowe pytania.
Przed 60 laty Stalin ogłosił Titę zdrajcą i wrogiem. Czym Jugosławia tak się naraziła wodzowi międzynarodowego komunizmu?
Życie w stalinowskiej Rosji.
W siedemdziesiątą rocznicę Wielkiego Terroru, którego symbolem stał się 1937 r., większość Rosjan wybrała amnezję. Woli nie pamiętać o ponad 2 mln represjonowanych, z których przeszło 700 tys. w latach 1937–1938 zostało rozstrzelanych.
Gdy Nikita Siergiejewicz Chruszczow, I sekretarz Komitetu Centralnego partii radzieckiej, wygłaszał przez ponad cztery godziny podczas nocnego zamkniętego posiedzenia XX Zjazdu KPZR swój referat o zbrodniach Stalina, kilku delegatów zemdlało. To była rewolucja, przez niektórych porównywana do Wielkiej Październikowej.
Rozmowa z Anne Applebaum, historyczką, publicystką „The Washington Post”, autorką książki „Gułag”.
W styczniu 1945 r. okrążający manewr czerwonoarmistów Iwana Koniewa pozwolił ocalić Kraków przed zniszczeniem. Marszałek uczynił to na wyraźny, osobisty rozkaz Stalina. Ten nie miał wszakże specjalnych powodów, żeby czuć do miasta sentyment. Ktoś go do takiej decyzji nakłonił. Kto?
Tichon Chrennikow – nadworny kompozytor Józefa Stalina – przeżył swego chlebodawcę o całe 50 lat. Niewielu się ta sztuka udała. Dlaczego akurat jemu?
Widok ze stromej skarpy nad Wełtawą zapiera dech, ale nie to było najważniejsze. Granitowy Stalin zgodnie z warunkami konkursu stanął w miejscu, z którego mógłby zajrzeć do każdego praskiego okna. I widzieć wszystko.