Atomowa dyplomacja zapewniła Amerykanom decydującą rolę w reformowaniu powojennej Japonii, aby – jak to sformułowano – już nigdy nie była w stanie zagrozić pokojowi na świecie.
Stanowisko wobec spuścizny amerykańskiej okupacji, w szczególności pacyfistycznej konstytucji, jest do dziś jednym z podstawowych wyznaczników podziałów na japońskiej scenie politycznej. Burzliwe spory toczą się również wokół kwestii kształtowania świadomości historycznej oraz postaw patriotycznych.
Czy cesarska dynastia przetrwa następne pokolenia?
Strategia premiera Yoshidy przyniosła Japonii korzyści ekonomiczne, oddalając zarazem obawy regionu co do możliwości odrodzenia się japońskiego militaryzmu. Konsekwencją były zarzuty o uległość wobec Ameryki.
Dla Japonii możliwość organizacji zawodów olimpijskich w 1964 r. była jeszcze jednym dowodem na powrót ich kraju na międzynarodową arenę.
Japończycy wyróżniają zasadniczo pięć żywiołów: niebo, wiatr, ogień, wodę i ziemię. Za szósty można uznać matsuri – napędzające kulturę Japonii, silnie z nią sprzężone.
Budō – to droga sztuk wojennych. I jeden z najbardziej rozpoznawalnych wątków japońskiej kultury.
Japońska kultura popularna podbija świat, silnie oddziałując na globalną popkulturę, co bywa nazywane trzecią falą japonizmu.
„Zawsze staraj się jeść potrawy wyróżniające się pięcioma właściwościami: piękne, o przyjemnych zapachu, delikatne i miękkie, lekkostrawne oraz wysokiej jakości. Pozostałych unikaj!” – pisał we „Wskazówkach dla zachowania zdrowia i siły” Kaibara Ekiken, filozof neokonfucjański.
Pod tym względem Japonia nie różniła się od innych społeczeństw tradycyjnych: role kobiet i mężczyzn były – a często są do dzisiaj – wyraźnie rozdzielone.