Jak widzieli nas wrogowie, jakich mieliśmy prawdziwych przyjaciół politycznych? Jak Polacy pojmowali znaczenie niepodległości Polski dla Europy, a jak w różnych czasach widziały to rządy i opinia państw europejskich?
„Jedna spolna Rzeczypospolita, która się ze dwu państw i narodów w jeden lud zniosła”. Zawarta przed 440 laty przez Polaków i Litwinów unia lubelska wciąż budzi spory.
Byli naczelnymi dowódcami wojska w dobie Jagiellonów i królów elekcyjnych. Pod koniec skarleli tak jak całe państwo. Hetmanili w bawialnych salach, na rautach i wśród ciągłych intryg.
Sposób zachowania Polaków, trafnie określany powiedzeniem zastaw się, a postaw się, ma bogatą tradycję. Okazji dostarczały, jak i dziś: śluby, pogrzeby oraz służbowe podróże zagraniczne.
Kiedy w 1795 r. przestało istnieć państwo polskie, mało kto wiedział, jak należy się zachować. Najlepszy pomysł na znalezienie się w rozpaczliwej sytuacji miał pewien szaleniec, hrabia Ignacy Ścibor Marchocki.
Słowo agent w polskim imaginarium historycznym tak dalece zmieniło swoje znaczenie w ciągu ostatnich 200 lat, że zestawienie różnych jego znaczeń mogłoby zająć kilka sążnistych tomów.
Podpisana 350 lat temu ugoda hadziacka była próbą ułożenia stosunków Korony z rodzącą się kozacką Ukrainą. Jej twórcom przyszła Rzeczpospolita marzyła się jako polsko-litewsko-ruska odmiana federacji. Jakie okoliczności historyczne sprawiły, że ta wizja się nie ziściła?
W 1648 r. wybuchło największe z kozackich powstań. W tej tragicznej chwili zabrakło człowieka, który mógł odsunąć grożące Rzeczpospolitej niebezpieczeństwa. Stanisław Koniecpolski, najpotężniejszy człowiek w królestwie, zmarł jednak dwa lata wcześniej. W dziwnych zresztą okolicznościach.
Upadająca Rzeczpospolita była rajem dla awanturników z całej Europy. Dowiódł tego syn weneckiego kamieniarza, zbijając nad Wisłą ogromną fortunę, o której w rodzinnym mieście nie mógł nawet marzyć.
Pod koniec panowania Augusta III walka polityczna Czartoryskich z Radziwiłłami na Litwie przyjmowała niekiedy formę wojny domowej. Ważne role w tych zmaganiach odgrywali namiętni karciarze, piękne kobiety, egzotyczne wojska i międzynarodowi awanturnicy.