Charakterystyczna, wyzywająca autorka „Queen” ma bardziej spójny wizerunek niż linię muzyczną.
Żyjący hip-hopem chłopak z miasta był już obiektem badań socjologów, był pogardzanym blokersem, kulturową ciekawostką, ale – jak pokazują Syny i Dorota Masłowska – nie przestaje być tematem literackim.
Rap zawsze pachniał grzechem. Ale nie z powodu wulgaryzmów czy gangsterskich przechwałek. Prawdziwie wywrotowe było tu opowiadanie świata z perspektywy słabych i przegranych. Bo tego kapitalizm nie znosi.
Udanych utworów na płycie nie brakuje.
Rozmowa z Adamem Ostrowskim O.S.T.R.-em, raperem i producentem hiphopowym, autorem najchętniej kupowanej polskiej płyty 2016 r. „Życie po śmierci”.
Ostatnia ważna płyta roku 2016 albo pierwsza w 2017 – w zależności od przyjętego klucza.
Gdy zachodnia muzyka alternatywna wydaje się banalna, trzeba poszukać innej alternatywy. Dlatego przez okrągły rok egzotyczni artyści występują w Polsce na równych prawach, poza obiegiem muzyki ludowej.
Autor buduje swoją pozycję kogoś łączącego środowiskowy aplauz i otwartość ważną dla tych, którzy nie słuchają hip-hopu.
Dawno, dawno temu zaniepokojeni rodzice dziwili się, co też ich nastoletnie dzieci widzą w swoich idolach. To wrażenie wróciło, gdy pojawił się Popek, król Albanii.
Po ponad dziesięciu latach zasłużona dla hip-hopu grupa nagrała płytę, jakiej oczekuje się od gigantów gatunku.