Emigracja nie chce wracać

W mediach pełno ostatnio wiadomości, że emigranci, skuszeni lepszymi perspektywami życia w Polsce, zaczynają masowo wracać. Ale to raczej zaklinanie rzeczywistości. Wielkiej fali powrotów nie ma.

Powrót czy nawrót

Emigranci z najświeższej, brytyjskiej fali powoli wracają do kraju. Tam czuli się gośćmi, ale i tu już nie są u siebie. Z tym swoim niedookreśleniem trafiają na kozetki psychologów. Albo znowu pakują walizki.

Jestem z tego pejzażu

W poszukiwaniu tu i teraz

Czy adaptacja w nowej ojczyźnie musi boleć

Mówię, że jestem Polish-Jewish

Marcowe dzieci. Przyjęło się mówić: pokolenie Marca. Przyjęło się myśleć, że 1968 r. to trauma, ale i legenda zarezerwowana dla jednej generacji – bohaterów tamtych wydarzeń. Ale pomarcowa emigracja jest również doświadczeniem ich dzieci, dziś już dorosłych. I to zasadniczym,bo kształtującym cały późniejszy los i tożsamość. Jakie to są losy? I jaka tożsamość: Polaka, Żyda, obywatela świata, wiecznego tułacza? Rozmawiamy z Moniką Smolar, Joanną Bittner, Tomkiem i Magdą Grossami.

Już nie poproszę o paszport

Rozmowa z Joanną Bittner

Lepiej być z Polski niż z Idaho

Rozmowa z Tomkiem i Magdą Grossami.

Bilet w jedną stronę

Po Marcu, wskutek różnych form nacisku, wyemigro­wało z Polski blisko 13 tys.­ osób. Wśród nich wielu ludzi­ nauki, kultury, wybitnych fachowców z różnych­­ dziedzin. Niektórzy próbowali później odzyskać bezprawnie odebrane im obywatelstwo. Najczęściej bez skutku.