Światła zgasły, na scenie pozostał mniejszościowy rząd SPD-Zieloni, który dryfuje ku nowym wyborom. Jak do tego doszło? Kim są główni aktorzy tego politycznego dramatu? Jakiego rozwoju sytuacji można się spodziewać?
Rządzący landem nieprzerwanie od 1990 r. socjaliści z SPD minimalnie wygrali z ugrupowaniem skrajnie prawicowym, które i tak nie byłoby w stanie stworzyć większościowej koalicji. Mimo to pozycja kanclerza Olafa Scholza jest nadal bardzo słaba.
Obie swoim radykalizmem tworzą swoiste polityczne kleszcze, którymi ściskają partie środka pozbawione już werwy, zdecydowania, ideowo zmurszałe. Ani Weidel, ani Wagenknecht nie da się już pominąć, obejść ani na wschodzie, ani na zachodzie.
Ponad 40 proc. głosów w Saksonii i prawie połowa w Turyngii przypadła partiom otwarcie antysystemowym. Jakie będą tego konsekwencje? Czy rząd Scholza upadnie i Niemcom grożą przedterminowe wybory?
CDU ma nowego przewodniczącego. Friedrich Merz cierpliwie czekał na odejście nielubiącej go pani kanclerz. Przed nim zadanie bardzo trudne: podnieść partię wciąż przeżywającą wyborczą klęskę.
Już w sobotę poznamy nowego szefa niemieckiej chadecji. Tylko czy można zastąpić Angelę Merkel?
CDU ma nowego przewodniczącego, ale kandydata chadecji na nowego kanclerza na razie nie znamy. Być może będzie nim lider bawarskiej CSU.
Zabił 10 osób i popełnił samobójstwo – zamach ksenofoba w Hanau to kolejny mord o podłożu skrajnie prawicowym w Niemczech. Sympatycy skrajnej prawicy zabijają tu więcej osób niż islamscy radykałowie.
W piątek CDU wybrała nową szefową, w sobotę – nowego sekretarza generalnego. Został nim Paul Ziemiak, młody, konserwatywny, z imigranckimi korzeniami. To próba zjednoczenia i wzmocnienia partii znajdującej się w kryzysie.
Alternatywa dla Niemiec zdobyła w lokalnych wyborach w Meklemburgii-Pomorzu Przednim ponad 20 proc. głosów. Żeby to się nie powtórzyło, musimy zacząć traktować partie protestu poważnie.