To już nigdy nie będzie ta sama Ameryka, ten sam Nowy Jork. To zdanie słyszeliśmy po tysiąc razy w ciągu ostatniego tygodnia. Odszukaliśmy więc przede wszystkim tych, którzy ledwie półtora miesiąca temu (POLITYKA 32) opowiadali, jaka jest ich Ameryka. To był reportaż o młodych Amerykanach z polskim rodowodem, o tych, którym właśnie spełniał się amerykański sen, o tych solidnie zakotwiczonych i mocno zakochanych w Nowym Jorku. Jaka jest teraz ich Ameryka?
Jako prywatny obywatel Bill Clinton nie miał dobrego debiutu: ułaskawienie znajomego aferzysty i drobniejsze skandaliki na odchodnym z Białego Domu zdawały się na długo go pogrążać. Ale o tym już nikt nie pamięta i ostatnio były prezydent, niezrównany „Come back kid”, wańka-wstańka amerykańskiej polityki, znów wrócił na czołówki.
Prawie siedem lat pracy najprawdopodobniej zmarnowane. Ekipa prezydenta George’a W. Busha odrzuciła projekt protokołu poddającego kontroli broń biologiczną. Po sporze o kosmiczną tarczę antyrakietową pojawiło się nowe poważne napięcie na linii USA–Europa.
Pojawiają się urządzenia, które coraz trudniej będzie oszukać podczas testów prawdomówności. Będą zaglądać ludziom prosto do mózgu.
Był 1983 r. Robert Wiśniewski, student nauk politycznych Uniwersytetu Nowojorskiego, przyszedł na zabawę sylwestrową do lokalu w mitycznej polskiej dzielnicy – Greenpoint. Niestety, zabawa skończyła się dużo przed północą. Zidentyfikowany jako warszawiak Robert został pożegnany komendą: „Tu się k... Łomża bawi”. Opuścił zabawę na dobre. Dziś Wiśniewski, prawnik, ma własną kancelarię na Broadwayu, w czwartki chodzi na Madison Avenue na lekcje tanga. Jego hiszpańska narzeczona wybrała kurs salsy. Z daleka od Greenpointu wyrastają Polacy profesjonalni, których z polskim gettem łączą najwyżej wigilijne zakupy. Różni ich od „Łomży” poczucie niesmaku wobec gettowej rzeczywistości polonijnej oraz mgliste na razie przekonanie o konieczności zorganizowania się na nowo.
Nie chcą być nazywani bezdzietnymi, childless, co sugeruje brak czegoś i pobrzmiewa smutno. Mówią o sobie childfree, wolni od dzieci, jak guma do żucia bez cukru, bo czują się uwolnieni, nie zaś pozbawieni.
Dziesiątków tysięcy ludzi poszukuje policja w USA – w samym Waszyngtonie 443 – ale tylko ta sprawa trafiła na czołówki gazet. 24-letnia Chandra Levy nie była sławną osobistością, ale przez ostatni rok pracowała w Federalnym Biurze Więziennictwa jako stażystka – a jest to w Ameryce słowo magiczne od czasu, kiedy inna stażystka omal nie doprowadziła do upadku prezydenta.