Pomocnik Historyczny

Podręczny słowniczek pojęć teologicznych

Krótki słowniczek pojęć teologicznych

„Chrystus uwielbiony w niebie”, Fra Angelico (Jan z Fiesole), ok. 1423 r. „Chrystus uwielbiony w niebie”, Fra Angelico (Jan z Fiesole), ok. 1423 r. BEW
Od adwentu do zmartwychwstania

Adwent – (łac. adventus – przybycie). Okres czterech niedziel radosnego przygotowania do uroczystości Bożego Narodzenia, początek roku liturgicznego. Jako adwent rozumiemy również paruzję, czyli powtórne przyjście Chrystusa. W obecnej formie wprowadzony przez papieża Grzegorza Wielkiego.

Anioł – (gr. ángelos – posłaniec). Niematerialne i rozumne duchy, posługujące jako posłańcy pomiędzy Bogiem a ludźmi. Oddają chwałę Najwyższemu i chronią jego transcendencji. Aniołowie stróżowie otaczają opieką jednostki, jak i całe narody.

Antychryst – (gr. antichristos –antypomazaniec). Duch mogący przyjąć formę materialną, stanowiący antytezę Chrystusa. Utożsamiany z bestią, człowiekiem grzechu i Szatanem. W różnych okresach historycznych określano jego mianem ważniejszych władców świeckich. Temat powszechny w myśli i literaturze rosyjskiej.

„Jeźdźcy Apokalipsy”, Albrecht Dürer, 1497–98 r.BEW„Jeźdźcy Apokalipsy”, Albrecht Dürer, 1497–98 r.

Apokalipsa – (gr. apokalypsis – odsłonięcie, ujawnienie). Bogaty w symbolikę opis proroctwa dotyczącego czasów ostatecznych (eschatologicznych). W Starym Testamencie jest to Księga Daniela, w Nowym – ostatnia księga autorstwa św. Jana Ewangelisty, spisana na wyspie Patmos pomiędzy 95–100 r. Apokalipsę nazywano początkowo „Objawieniem”.

Apokryfy – (gr. ápókryphos – niezrozumiały, tajemniczy). Dzieła epoki Starego Testamentu (pseudoepigrafy) oraz wczesnochrześcijańskie, napisane w sposób analogiczny do Ksiąg biblijnych, ale niezaliczane przez Kościół do kanonu Pisma Świętego – przez co uznawane za nienatchnione.

Apostoł – (gr. apostolos – wysłannik).

Pomocnik Historyczny „Dzieje Kościoła” (100229) z dnia 20.01.2025; Wstęp; s. 8
Oryginalny tytuł tekstu: "Podręczny słowniczek pojęć teologicznych"
Reklama