Po wygnaniu króla powstaje Rumuńska Republika Ludowa. Cz. 1

Cztery dekady rumuńskiego komunizmu (1948–89).

Stalinowskie porządki. Po wygnaniu króla w 1948 r. komuniści rumuńscy zaczęli już w sposób nieskrępowany urządzać kraj według sowieckich wzorców narzuconych Europie Środkowej. Całkowicie zdominowane przez nich Wielkie Zgromadzenie Narodowe uchwaliło 13 kwietnia konstytucję stalinowskiego państwa, które nazwano Rumuńską Republiką Ludową. Tak zaczął się w Rumunii pierwszy okres komunistycznego reżimu, jeszcze bardziej ponury niż w innych krajach, które znalazły się pod sowiecką dominacją.

W sierpniu 1948 r. zostało brutalnie zreformowane szkolnictwo. Zlikwidowano szkoły prywatne i kościelne, cały system edukacji poddano we wszystkich dziedzinach programom nauczania i podręcznikom całkowicie zgodnym z ideologią partii komunistycznej, pierwszym obowiązkowym językiem obcym stał się język rosyjski, a nauczanie historii oparto na podręczniku „Historia Rumuńskiej Republiki Ludowej”, który prezentował historię Rumunów jako załącznik do historii sowieckiej.

Powstawały mieszane przedsiębiorstwa sowiecko-rumuńskie zwane sowromami, które stworzyły mechanizm grabieży przez Sowietów rumuńskich zasobów gospodarczych we wszystkich dziedzinach. Celem było niewątpliwie ograniczenie suwerenności Rumunii, kraju dysponującego jeszcze po drugiej wojnie światowej potencjałem gospodarczym większym niż inne zrujnowane państwa, nad którymi Moskwa przejęła kontrolę.

Zanim jeszcze do tego doszło, już w 1947 r. rząd Petru Grozy, sprzyjający komunistom przygotowującym się do przejęcia władzy, posunął się do spektakularnej grabieży oszczędności bogatszej części społeczeństwa, celem pozbawienia jej ekonomicznej niezależności od państwa. Bank Narodowy pozbawiono autonomii i podporządkowano władzy państwowej. 16 sierpnia rząd przeprowadził radykalną reformę walutową.