Uwikłany w nadużycia. Rządził w trudnych czasach korupcji i skandali, a jego największym problemem był brak mocnego zaplecza i wsparcia politycznego.
Ze względu na brak pełnych danych biograficznych nie wiadomo, czy urodził się w 1829 czy 1830 r., ale z pewnością stało się to w stanie Vermont, a Chester był jednym z dziewięciorga dzieci duchownego Kościoła prezbiteriańskiego. Po przenosinach do Nowego Jorku przysposabiał się do zawodu prawnika i pracował jako nauczyciel, był także dyrektorem szkoły. W 1854 r. zdał egzamin do nowojorskiej palestry prawniczej i rozpoczął praktykę w jednej z lokalnych kancelarii, angażując się również politycznie: wspierał Partię Wigów, a później Republikańską.
W przededniu wojny secesyjnej służył w randze generała brygady w milicji stanowej, a po jej wybuchu objął funkcję generalnego kwatermistrza stanu Nowy Jork, którą wykonywał bez zarzutu, dzięki czemu zyskał uznanie wśród wojskowych i polityków. Zaangażował się w działalność polityczną w konserwatywnym skrzydle Partii Republikańskiej. Blisko współpracował z senatorem z Nowego Jorku Roscoe Conklingiem, który szybko piął się po szczeblach partyjnej hierarchii. W czasie kampanii prezydenckiej 1868 r. Arthur wspierał Ulyssesa Granta i jego wizję rekonstrukcji państwa. Skonfliktowany był za to z kolejnym prezydentem, Rutherfordem Hayesem: kiedy w latach 70. pracował jako kierownik nowojorskiego urzędu celnego, Hayes wystąpił z oskarżeniami o nadużycia w jego miejscu pracy. Konflikt się nasilił, gdy prezydent zakazał łączenia stanowisk administracyjnych z działalnością partyjną, co uderzyło bezpośrednio w Arthura. W wyniku decyzji komisji powołanej do zbadania sytuacji w urzędach został zwolniony i wrócił do zawodu prawnika, choć Hayes jako zadośćuczynienie za utratę stanowiska proponował mu urząd konsula w Paryżu.