Hui. Chiny zamieszkuje ponad 20 mln wyznawców islamu. Według statystyk rządowych, w kraju działa przeszło 30 tys. meczetów (z czego ponad 40 w Pekinie), więcej niż świątyń innych religii. Co roku rzesza 10 tys. chińskich muzułmanów udaje się na pielgrzymkę do Mekki.
W Chinach islam jest religią dziesięciu (spośród 55) oficjalnie uznanych mniejszości etnicznych. Największą z muzułmańskich mniejszości jest „narodowość” Hui (wym. Huej). Hui zamieszkują w liczącej ok. 10 mln osób diasporze prawie cały kraj, z głównymi skupiskami na północy i północnym zachodzie kraju oraz w prowincji Yunnan. Hui są muzułmanami chińskojęzycznymi, kulturowo bliskimi większości Chińczyków narodowości Han. Genezy tej społeczności upatruje się w mieszanych małżeństwach zawieranych z chińskimi kobietami przez kupców z Arabii, Persji i innych krajów zachodniej Azji, którzy osiedlali się w Chinach już od czasów dynastii Tang (IX–X w.). W tym okresie w Chinach powstały pierwsze meczety, a najstarszym z nich zachowanym do dziś jest Huaishengsi w Kantonie, założony według legendy przez jednego z towarzyszy proroka Mahometa.
Podboje mongolskie. Najwcześniejsze kupieckie społeczności muzułmańskie Chin, skupione głównie w portowych miastach na wschodzie kraju (dokąd docierały na skutek ożywionej arabskiej żeglugi handlowej) oraz ośrodkach miejskich na Jedwabnym Szlaku, zostały bardzo wzmocnione po podboju mongolskim w XIII w., kiedy to rzesze muzułmańskich żołnierzy, urzędników i rzemieślników w służbie Kubilaj Chana osadzone zostały w całych Chinach. Muzułmańskie armie nie tylko pomogły Mongołom zdobyć Chiny dynastii Song, ale podporządkowały dynastii Yuan obszary prowincji Yunnan, która nigdy wcześniej nie należała do Państwa Środka, a która do dziś pozostaje jednym z głównych centrów chińskiego islamu.