Olbrzymie ambicje. Syn Wiktorii Heskiej i Ludwika Battenberga (Mountbattena), nazywany przez najbliższych Dickie, w młodości prowadził wyjątkowo hulaszczy tryb życia, nawet jak na standardy międzywojennej angielskiej arystokracji. Małżeństwo z córką bajecznie bogatego finansisty Edwiną Ashley zapewniło mu nie tylko fortunę, ale i chroniło przed oskarżeniem o homoseksualizm, choć już nie przed plotkami na ten temat. Jeśli chodzi o karierę, poszedł w ślady ojca, Pierwszego Lorda Admiralicji, i służył w Royal Navy.
Bardzo ambitny, odegrał zakulisową rolę w zaaranżowaniu małżeństwa swego siostrzeńca Filipa z córką króla Jerzego VI, Elżbietą. Część historyków rodziny królewskiej uważa, że Filip miał być dla niego przepustką do pałacu Buckingham. Już na początku lat 40. Mountbatten gorąco zachęcał go do posyłania młodziutkiej Elżbiecie miłosnych liścików. Ogłoszenie zaręczyn pary w 1946 r. było momentem ogromnego triumfu wujaszka Dickiego.
Na niwie państwowej sięgnął po najwyższe godności. Podczas II wojny zarządzał Kierownictwem Operacji Specjalnych (SOE), organizacji odpowiedzialnej za prowadzenie dywersji i wspomaganie ruchu oporu w okupowanej Europie. W lutym 1947 r. otrzymał nominację na wicekróla Indii i miał pokierować dekolonizacją subkontynentu. Odegrał kluczową rolę w pospiesznym podziale perły w koronie Imperium Brytyjskiego na Indie i Pakistan. 15 sierpnia 1947 r. – wyznaczona przez niego data podziału – dała początek wędrówce ludów i krwawym zamieszkom, co kosztowało życie kilkaset tysięcy ludzi.
Polityczne ambicje Mountbattena sprawiły, że jego nazwisko wypłynęło w sprawie planowanego w 1968 r. zamachu stanu na laburzystowski rząd Harolda Wilsona. Spiskowcy rozpowszechniali plotki na temat korupcji premiera, wykorzystując trudną sytuację ekonomiczną – szalejącą pod koniec lat 60.