Wymyślone nazwisko. W czerwcu 1917 r. dziadek obecnej królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II (od 1952), Jerzy V (pan. 1910–37), stwierdził, że jego rodzina potrzebuje nowego nazwiska. Trwała wojna z Niemcami i nasilały się antyniemieckie nastroje. Rodzinie królewskiej nie przysparzał popularności fakt, że nazywała się – w wersji zanglicyzowanej – Saxe-Coburg and Gotha. Jerzy V nie miał wybitnych talentów politycznych ani charyzmy, nie przejawiał żadnych wyjątkowych zalet, dzięki którym mógłby być pewien przywiązania i niezachwianej lojalności mas poddanych. Miał za to ścisłe związki rodzinne z największym wrogiem swego kraju, będąc kuzynem cesarza niemieckiego Wilhelma II.
Tego zmienić nie mógł; mógł natomiast zmienić nazwisko. 17 lipca 1917 r. wydał proklamację mówiącą, iż brytyjska rodzina królewska zrzeka się wszystkich swych niemieckich godności oraz tytułów i odtąd nosić będzie nazwisko Windsor.
Pierwszy książę Saksonii-Koburga-Gothy. Księciem Saksonii-Koburga-Gothy zwał się dziadek Jerzego V, Albert, który poślubił w 1840 r. królową Wiktorię, ostatnią przedstawicielkę dynastii hanowerskiej na tronie Anglii. Sam Albert urodził się w 1819 r. jako syn Ernesta, księcia Saksonii-Koburga-Saalfeldu. Kiedy w 1825 r. zmarł Fryderyk IV, bezdzietny książę Saksonii-Gothy-Altenburga, jego malutkie państwo podzielili między siebie krewni po mieczu; nie obyło się przy tym bez gorszących konfliktów.
Ernestowi krewni wypomnieli, że niedawno wypędził z domu swoją małżonkę Ludwikę, rodzoną bratanicę zmarłego księcia, w związku z czym nie ma moralnego prawa, aby pretendować do spadku po jej stryju. Arbitrażu podjął się król Saksonii Fryderyk August I i w listopadzie 1826 r. zapadła decyzja co do podziału schedy.