Pomocnik Historyczny

Sojusznicy i kolaboranci

Sojusznicy i kolaboranci hitlerowskich Niemiec

Żołnierze kolaboracyjnego Ochotniczego Legionu Francuskiego na froncie wschodnim, jesień 1941 r. Żołnierze kolaboracyjnego Ochotniczego Legionu Francuskiego na froncie wschodnim, jesień 1941 r. Ullstein Bild
Po stronie państw Osi walczyli nie tylko Niemcy, Włosi i Japończycy. U ich boku stawały zarówno regularne armie sojuszników, jak i różnej proweniencji formacje ochotnicze i kolaboranckie.
Różnojęzyczne plakaty wzywające do wojny u boku nazistowskich Niemiec.AN Różnojęzyczne plakaty wzywające do wojny u boku nazistowskich Niemiec.

Sojusznicy. Spośród europejskich sojuszników Osi w styczniu 1945 r. walczyli już tylko Węgrzy, Chorwaci i armia kadłubowej Republiki Salo Mussoliniego. Rumunia i Finlandia przeszły do obozu aliantów w sierpniu 1944 r., Bułgaria we wrześniu, w Słowacji na jesieni 1944 r. wybuchło antyniemieckie powstanie.

Najsilniejszą armię w końcowym okresie wojny wystawili Węgrzy: na początku 1945 r. liczyła ponad 500 tys. żołnierzy w 17 związkach taktycznych (m.in. 1 dywizja pancerna i 1 dywizja kawalerii). Niemal cała została unicestwiona podczas operacji budapeszteńskiej. W głębi Niemiec poddała się Amerykanom flotylla dunajska i resztki lotnictwa. Powstały też węgierskie jednostki Waffen-SS (pułk Ney i dywizje grenadierów pancernych: 25 Hunyadi i 26 Hungaria) w łącznym stanie ok. 50 tys. żołnierzy. Jednak ich formowanie nie dobiegło końca, dywizja Hungaria nie otrzymała np. broni i mundurów.

Armia Niezależnego Państwa Chorwackiego liczyła po ostatniej reorganizacji 18 dywizji (13 piechoty, 2 górskie, 2 szturmowe, 1 zapasowa). Jej głównym przeciwnikiem były oddziały Tity. Resztki wojsk chorwackich, liczące ok. 200 tys. ludzi, dotarły w walkach do Austrii, gdzie poddały się Brytyjczykom dopiero między 15 a 17 maja jako ostatnia europejska armia Osi. Jeńcy szybko zostali wydani jugosłowiańskim komunistom. Ci, co mieli szczęście, trafili do łagrów. Wielu rozstrzelano na miejscu lub wręcz utopiono zrzucając z granicznego mostu.

Włoska Republika Socjalna (Salo) wystawiła 4 regularne dywizje (3 piechoty i 1 górska) oraz liczne oddziały pomocnicze. Były to oddziały o niewielkiej wartości i na wiosnę 1945 r. uległy rozkładowi.

Na Dalekim Wschodzie wspomagały Japończyków wojska marionetkowego Mandżukuo w sile 8 dywizji piechoty, 7 dywizji kawalerii i mniejszych oddziałów, liczące łącznie 170 tys.

Pomocnik Historyczny „Tajemnice końca wojny” (100165) z dnia 04.05.2020; Militaria; s. 38
Oryginalny tytuł tekstu: "Sojusznicy i kolaboranci"
Reklama